Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Duo Reges: constructio interrete. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia.

Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;

Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Quid est igitur, cur ita semper deum appellet Epicurus beatum et aeternum? Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Videsne quam sit magna dissensio? Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant.

In schola desinis.: Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget.
Istic sum, inquit.: Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris?

Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines.
Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit.
Ego vero isti, inquam, permitto.
Inquit, dasne adolescenti veniam?

Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset.

At vero Epicurus una in domo, et ea quidem angusta, quam
magnos quantaque amoris conspiratione consentientis tenuit
amicorum greges! quod fit etiam nunc ab Epicureis.

Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala?

Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus.

Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat.
Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus;
Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita?
Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii.